Wizyta w Muzeum • Archeology Museum 💍

22:18 ohrainyday 1 Comments

Dzień Muzealny zakończyliśmy wizytą w Muzeum Archeologicznym. To tu, mieszczą się najcenniejsze skarby Irlandii. Wystawy przedstawiają cywilizację irlandzką od przybycia pierwszych ludzi w mezolicie aż do późnośredniowiecznej Irlandii. Możemy oglądać eksponaty z 7000 r przed naszą erą. Osobne galerie, przedstawiają pozostałości cywilizacji Egiptu i Cypru. 

Budynek muzeum, zaprojektowany przez irlandzkich architektów - ojca i syna Thomasa Newenham Deane i Thomasa Manly Deane jest opisywany jako „znakomity przykład wiktoriańskiego palladianizmu”. Piękna, wysoka na 19 metrów rotunda z klsycznymi, marmurowymi kolumnami stanowi wejście do Muzeum i prezentuje się wspaniale. Zaraz po wejściu patrzymy na wysokie sklepienie w odcieniach błękitu. Jest pięknie! Wnętrza są bogato zdobione motywami odwołującymi się do cywilizacji Greków i Rzymian a mozaikowe posadzki klasycznymi motywami.

Złoto Irlandii

W sali głównej muzeum, prezentowana jest kolekcja złota z epoki brązu, która należy do największych kolekcji muzealnych tego typu w Europie. Zwiedzający mogą zobaczyć jak rozwijały się umiejętności złotników, których prymitywne ozdoby w kształcie słońca lub półksiężyca z wczesnej epoki brązu ok. 2200-1700 r. p.n.e. ustąpiły miejsca naszyjnikom celtyckim, krótkim naszyjnikom, ozdobom uszu i pierścieniom wytwarzanym w późnej epoce brązu, ok. 1200-600 r. p.n.e. Wiele z wystawianych obiektów to skarby, które były zakopane pod ziemią, a które zostały przypadkowo odnalezione przez rolników podczas uprawy ziemi lub wydobycia torfu. Ponieważ wiele skarbów odnaleziono na mokradłach, możemy się domyślać, że ludzie z epoki brązu uważali tereny podmokłe za miejsca o szczególnym znaczeniu. Ostatnia część wystawy przedstawia podłoże geologiczne złota, które zostało wykorzystane do produkcji wystawionych obiektów.*

Skarbiec

Przybycie Celtów do Irlandii zbiegło się z opanowaniem obróbki żelaza, a pierwsza część wystawy pokazuje umiejętności celtyckich rzemieślników zajmujących się obróbką metalu. Ta część wystawy zawiera skarb z Broighter z hrabstwa Derry ze złotymi przedmiotami, m.in. miniaturową łódką ze złota. Kolejna część wystawy przedstawia sztukę wczesnego średniowiecza, którą określa się mianem złotego wieku irlandzkiej sztuki. Ten okres nastąpił po wprowadzeniu chrześcijaństwa w V wieku. Wśród wystawionych arcydzieł znajduje się kielich Ardagh, brosza Tara oraz pastorał Clonmacnoise. Na końcu głównej galerii mieści się specjalna wystawa średniowiecznych strojów i tkanin. Ta rzadka kolekcja przetrwała do dnia dzisiejszego dzięki specjalnemu klimatowi irlandzkich torfowisk, które mają właściwości zachowywania wełny oraz innych materiałów organicznych. Wśród eksponatów jest XVI-wieczna suknia kobieca znaleziona w pobliżu Shinrone w hrabstwie Offaly. Spódnica sukni składa się aż z 23 klinów.*

Władza a składanie ofiar 

Od 2003 roku, gdy na torfowiskach w Oldcroghan w hrabstwie Offaly oraz w Clonycavan w hrabstwie Meath odkryto dwa ciała z epoki żelaza, zespół międzynarodowych specjalistów badał odnalezione ludzkie szczątki. Ta wystawa przedstawia podsumowanie wyników ich analizy oraz, wraz z pozostałymi ciałami z torfowisk z kolekcji Muzeum Narodowego Irlandii, daje zwiedzającym możliwość obcowania „twarzą w twarz” ze starożytnymi przodkami. *

Irlandia wikingów 

Wystawa dokumentuje epokę wikingów w Irlandii począwszy od pierwszego odnotowanego najazdu wikingów w 795 r. n.e. na 1170 r. n.e. kończąc. Pierwsza część przedstawia inwazje wikingów, a zobaczyć w niej można broń i inne obiekty odnalezione w grobach wikingów w Islandbridge i Kilmainham w Dublinie. Druga część skupia się na zajęciach wiejskich, tj. uprawie roli, rybołówstwie, przędzalnictwie i mieleniu kukurydzy. Łańcuch niewolniczy o długości 10 metrów i czaszka ludzka z hrabstwa Roscommon przypominają nam o niewolnictwie panującym w Irlandii wikingów. Trzecia część składa się z makiet Dublina za czasów wikingów i typowych domów z tamtej epoki. Rzemiosła praktykowane w Dublinie to m.in. stolarstwo, kowalstwo, produkcja grzebieni i obróbka skóry. Działalność handlową dokumentują monety, wagi i odważniki, a także rzadkie, importowane przedmioty takie jak bursztyn, jedwab i czaszka morsa. Ostatnia część poświęcona jest roli kościoła w epoce wikingów, a wśród eksponatów znajduje się krzyż Cross of Cong, dzieło sztuki z XII wieku oraz gipsowy odlew wejścia do Kaplicy Cormaca z Cashel w hrabstwie Tipperary.*

Irlandia średniowieczna 

Wystawa poświęcona jest życiu w Irlandii od czasu inwazji Normanów w połowie XII wieku do Reformacji w połowie XVI wieku. Pierwsza część zatytułowana: „Władza: królowie, władcy i wojownicy,” poświęcona jest angielskiej kolonizacji Irlandii. Życie w zamkach i majątkach ziemskich przedstawione jest przy pomocy różnorodnych obiektów. Druga część, zatytułowana „Praca: kupcy, rolnicy i rzemieślnicy” skupia się na codziennym życiu w mieście i na wsi. Narzędzia i wytwory pracy rzemieślników w mieście pokazane zostały obok narzędzi rolniczych i produktów wiejskich. Trzecia część, zatytułowana „Modlitwa: biskupi, pielgrzymi i parafianie,” pokazuje wszystkie główne relikwiarze i dzieła sztuki od czasów późnego średniowiecza. Wystawione eksponaty to m.in. psałterz Cathach of St. Columba, relikwiarz św. Brygidy oraz rzeźbione w drewnie statuetki z Fethard w hrabstwie Tipperary.*

* informacje pochodzą ze strony http://www.museum.ie/Archaeology

Blanka była zachwycona wszystkim. Dosłownie. Z zaciekawieniem patrzyła na wspomniane wcześniej czaszki i z niesmakiem patrzyła (ale patrzyła) na szczątki ciał wykopane z torfowisk. Kiwała głową i słuchała przygotowanych nagrań w kolejnych salach wystawowych. 

W muzeum oczywiście można robić zdjęcia, jednak my mamy zaledwie garstkę. Co jest wynikiem wielkiego skupienia i naszego i Blanki ;)